De vergelijking met een skelet ligt voor de hand: Bij deze bouwmethode bestaat de dragende structuur uit een “geraamte” van dunne, verticale stijlen op regelmatige afstand, die met mekaar worden verbonden door dwarsprofielen.

Elk bouwelement speelt een belangrijke rol:

• De verticale stijlen zijn dragend
• De bouwplaten in multiplex of verlijmde houtspanen, de steekschoren en de gebruikte hardware garanderen tezamen de structurele stabiliteit
• Het isoleermateriaal tussen de spijlen, met dampscherm aan de binnenkant, verzekert de thermische isolatie van het gebouw
• Het windscherm aan de buitenkant van de dragende wand maakt het geheel waterdicht

Voordelen

De flexibiliteit van zo’n houtskelet is groot: ramen en wanden worden in een handomdraai vervangen, toegevoegd of verwijderd.

Uiteraard moet elke ingreep in de dragende structuur weldoordacht gebeuren. Om grote ramen te creëren, bijvoorbeeld, moet men verstevigende onderdelen gebruiken en een voldoende groot wandoppervlak behouden, om de stabiliteit van het gebouw te vrijwaren. Bij houtskeletbouw hebben de wanden een hoog isolerend vermogen.

Daardoor beantwoordt het gebouw met gemak aan de meest strikte thermische vereisten. Voor de thermische isolatie zorgt een isolatiemiddel tussen de stijlen. Zowel aan de binnenkant als de buitenkant kan isolatie worden toegevoegd om de thermische prestaties verder te verbeteren. Voor de waterdichte afwerking van de buitenkant zijn er diverse mogelijkheden: baksteen, natuursteen, hout, …

Houtskeletbouw kent vandaag de dag een groot succes. Daar zijn een aantal goede redenen voor: de vrijwel onbeperkte aanpasbaarheid en vormvrijheid, het gemak van geprefabriceerde elementen, de kostenefficiënte systematisering, minder vertraging door weersomstandigheden en een snelle oplevering.

Bron: WTCB